Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami dziecka?

Jak w czterech krokach radzić sobie z trudnymi zachowaniami dziecka ? Wszystko, co warto wiedzieć

Te artykuły również Cię zainteresują:

• Dziecko i pies w domu. Co warto wiedzieć? Nasza rozmowa z lekarzem weterynarii
• Jak pobudzać dziecięcą ciekawość?
• Pozytywna dyscyplina – czym jest i na co zwrócić uwagę?
• Gotowość szkolna – kiedy dziecko jest gotowe, aby pójść do szkoły?

Często zastanawiamy się, czy dzieci robią to świadomie ?

Zapewne jest to zależne od intencji dziecka, świadomości swoich zachowań i kompetencji emocjonalnych.

Powinniśmy pamiętać, że schemat działania jest jednym z najistotniejszych elementów pracy nad nieodpowiednimi zachowaniami! 

Ważne, żeby dziecko wiedziało, czego może się spodziewać w momencie, kiedy nieodpowiednio się zachowuje, było przygotowane na rozmowę i mogło przede wszystkim samodzielnie wyciągnąć wnioski i zdawać sobie sprawę z konsekwencji.

Nie chodzi o kary i nagrody! Chodzi o rozmowę i rozwijanie umiejętności radzenia sobie z emocjami w akceptowalny sposób.

Jak w czterech krokach radzić sobie z trudnymi zachowaniami dziecka ?

Krok 1. Najważniejsze jest to, by dziecko w momencie rozpoczęcia rozmowy o swoim nieodpowiednim zachowaniu było spokojne. Zacznij, dopiero gdy będziesz wiedział, że dziecko będzie mogło skoncentrować się na rozmowie z Tobą, bez płaczu, krzyku, czy pretensji.

Krok 2. Zadaj dziecku pytanie – „Co według Ciebie było nieodpowiednie w Twoim zachowaniu?”.

Ważne! W rozmowie z młodszymi dziećmi warto najpierw samemu powiedzieć, co według Ciebie było nieodpowiednie, następnie poprosić dziecko o to, by własnymi słowami powiedziało, czego nie powinno robić, ponieważ może to krzywdzić innych.

Krok 3. Kontynuuj i zadaj pytanie „Jak powinieneś się zachować w tej sytuacji?”

Wizualizacja dobrego zachowania jest podstawowym czynnikiem pomagającym dziecku modyfikować swoje zachowania, zwiększającym prawdopodobieństwo, że nie powtórzą się one w przyszłości lub powtórzą z mniejszym nasileniem, a dziecko będzie umieć reagować w czasie rzeczywistym!

Krok 4. Poproś dziecko, żeby powiedziało Ci – jak mogłoby naprawić tę sytuację ?

Przede wszystkim istotne jest to, żeby dziecko naprawiło szkody, które wyrządziło swoim zachowaniem, jednocześnie miało szansę, żeby wybaczyć sobie samemu. Następnie powinno przeprosić osoby, które mogły poczuć się skrzywdzone. Badania pokazują, że dzieci, które przepraszają, są skłonne do częstszych refleksji nad swoim zachowaniem!

Pamiętajcie, że opisywana metoda to propozycja działania, które można modyfikować dostosowując je do osobowości dziecka, jego wieku i aktualnych potrzeb.